Kalendarz - 1903 r.

Najnowszy eksponat w moim księgozbiorze. Kalendarz pogotowia z 1903 roku (trzecie wydanie kalendarza pogotowia). Kalendarz sprzedawany był w komplecie z mapą Warszawy.

Ratownik z Urzędu Morskiego w Gdyni

4 listopada 1992 roku.

Transport pacjentki ze Słupska do Katowic przy użyciu śmigłowca PZL Mi-2 (SP-SHO, c/n 515039017) należącego do Urzędu Morskiego w Gdyni. Śmigłowiec ten był stosunkowo często wykorzystywany przez ZLS w Gdańsku do transportów na podstawie umowy zawartej pomiędzy ZLS a UM. Co ciekawe piloci i mechanicy pracjący przy tym śmigłowcu byli również pracownikami ZLS w Gdańsku.

Pocztówka z 1899 roku

Kolejne fantastyczne znalezisko (internetowe), tym razem ze strony "Star Warszawa". Pocztówka z 1899 roku z zabawy w Ogrodzie Saskim.
W tym konkretnym roku (3 października) zabawa przyniosła pogotowiu zysk w sumie 11021 rb. 83 kop.

14.10.1993 r.

Dziś strona PRL998.pl (Swoją drogą, jest to świetna strona o historii straży w Polsce. Kto nie widział niech sprawdzi sam.) przypomniała mi o zdarzeniu, o którym już kiedyś pisałem. Dlatego też pokażę Wam skan jednej z odbitek którą dostałem. Myślę, że zdjęcie jest na tyle wymowne, iż nie trzeba nic więcej o nim pisać.

Nysa 522S

W sumie to nie było tak dawno temu  :)
Nysa 522S w garażu na Woronicza.

Leszno 52

Krótki tekst, który ukazał się drukiem w tygodniku społeczno-literackim "ROLA" w dniu 14 listopada 1913 roku. Tekst sprzed ponad 100 lat, z przesłaniem aktualnym do dziś.

11.11.2009 r.

11 listopada 2009 r.
ul. Marszałkowska (przed skrzyżowaniem ze Świętokrzyską). Nie pamiętam niestety numeru zespołu, ale pewnie Wy będziecie wiedzieć.

Gwiazdka pogotowia

„Za moich czasów błękitna czapka z czarnym otokiem, jaką nosili lekarze pogotowia, wzbudzała powszechny szacunek i zaufanie. Nawet w okolicznościach, kiedy nie tylko samotny policjant, ale nawet patrol policyjny z obawą wkraczał na jakiś teren, każdy z nas szedł śmiało, wiedząc, że włos mu z głowy nie spadnie i że zawsze znajdzie niezawodnych pomocników i obrońców.” - dr Grzegorz Fedorowski.

Za czasów Towarzystwa Doraźnej Pomocy Lekarskiej w Warszawie wszyscy lekarze (oraz kierowcy i sanitariusze) nosili w pracy czapki mundurowe. Na przedzie czapki umieszczony był znak rozpoznawczy warszawskiego pogotowia, tzw. „gwiazdka”. Szanse na to że do dzisiejszych czasów przetrwała jakaś oryginalna czapka z pogotowia są minimalne. Przetrwała natomiast sama gwiazdka która noszona była na czapkach, a konkretnie jedna z pierwszych wersji z napisami w języku polskim i rosyjskim, wyprodukowana jeszcze przed 1912 rokiem.

„Filja Pogotowia”

W 1918 roku pogotowie w Warszawie otrzymało w spadku po hrabinie Klotyldzie Helbingowej kamienicę przy ulicy Hożej 56. Początkowo, przez kilka lat, budynek dawał pogotowiu zysk z wynajmu mieszkań. Tak opisał to dr Grzegorz Fedorowski w swojej książce:

„Poza tym pogotowie miało w Warszawie dwie kamienice zapisane aktem darowizny. W jednej mieściła się stacja pogotowia, biura, mieszkania personelu. Druga to dom czynszowy, który dawał niezły dochód wtedy, gdy nie było jeszcze ochrony lokatorów i komorne było wysokie. Ale w okresie międzywojennym stare domy nie przynosiły dużych zysków, gdyż tylko w nowych kamienicach właściciele mogli ustalać komorne według swego widzimisię, natomiast tak zwane „ustawowe komorne” było niesłychanie niskie.”

W 1927 roku w związku z rozwojem miasta i chęcią poprawy czasu dojazdu do zdarzeń w południowej części miasta, postanowiono uruchomić w budynku przy Hożej filię pogotowia. Jej otwarcie przesunęło się do następnego roku z uwagi na problemy z wykwaterowaniem lokatorów z parterowego mieszkania. Dokonano przeróbek lokalu, zrobiono wejście od ulicy Poznańskiej i dobudowano garaże na 4 samochody na tyłach budynku. Filia nie miała miejskiego telefonu, a jedynie bezpośrednie łącze z centralą na Lesznie, skąd przekazywano wezwania.
Początkowo filia czynna była tylko w godzinach od 9 do 21 i obsługiwała rejon poza linią ulicy Grójeckiej, Al. Jerozolimskich, mostu Poniatowskiego i Grochowskiej. Na stacji dyżurował jeden lekarz (jedna karetka). Uroczyste otwarcie filii nastąpiło 24 czerwca 1928 roku w obecności prezesa pogotowia dr Józefa Zawadzkiego oraz zaproszonych gości.

24.06.1928 r.

Piotrków Trybunalski

N-ka z WKTS w Piotrkowie Trybunalski stworzona własnym sumptem ze zwykłej sanitarki, z powodu braku dostaw „centralnych”. Niezbędnych przeróbek dokonała załoga  Pracowni Radiołączności (instalując między innymi inkubator i inne niezbędne wyposażenie).

Biuro wezwań

Ponownie zaglądamy na Hożą do biura wezwań przełomu lat 70-tych i 80-tych. Na pierwszym planie widać stanowisko dyspozytorskie opracowane na potrzeby pogotowia w Warszawie, a w tle stanowisko głównego dyspozytora z okienkiem przez które przekazywano karty dla zespołów z centrali.

Fiat 328 - Gliwice

Wnętrze karetki należącej do Szpitala Miejskiego w Gliwicach (jak wyglądała na zewnątrz pokazywałem Wam w zeszłym roku we wrześniu). Takie wyposażenie w latach 70-tych musiało robić spore wrażenie.

22 lipca

Czy wiecie co wydarzyło się 22 lipca 1897 roku, czyli równe 122 lata temu? Tego dnia w Warszawie rozpoczęło oficjalnie swoją działalność warszawskie pogotowie ratunkowe. Personel pogotowia składał się z 6 lekarzy, intendenta, woźnicy oraz sanitariuszy, a siedziba (tymczasowa) znajdowała się w tatersalu warszawskim przy ulicy Okólnik.
Wygląda więc na to, że dziś pogotowiu należą się urodzinowe życzenia kolejnych 100 lat 🙂

Dyspozytornia - lata 90-te

Dyspozytornia na Hożej.

"Mucha" dla pogotowia

Przenosimy się dziś prawie 119 lat wstecz. 8 września 1900 roku wydano numer specjalny magazynu „Mucha” w całości poświęcony warszawskiemu pogotowiu ratunkowemu. W środku, wiersze, opowiadania oraz rysunki satyryczne. Dochód ze sprzedaży przeznaczony był na wsparcie pracy pogotowia.

Dyspozytornia - lata 70-te

Dyspozytornia na Hożej w latach 70-tych.

"eRka 1"

"eRka 1" na skrzyżowaniu al. Jerozolimskich i Marszałkowskiej.
20.08.2008 r.

Personel sanitarny i techniczny - 1927 r.

Część etatowego personelu przedwojennego Pogotowia Ratunkowego w Warszawie. Na zdjęciu siedzą od lewej: Józef Jagodziński (woźnica), Mikołaj Wygowski (nadzorca techniczny), Adam Mucha (sanitariusz). Stoją od lewej: Stefan Jagodziński (palacz), Józef Marchel (sanitariusz), Jan Laska (sanitariusz), Bolesław Lesiński (sanitariusz) i Antoni Kalinowski (sanitariusz). Zdjęcie wykonano na podwórku ówczesnej centrali pogotowia przy ulicy Leszno, około 1927 roku.

Zakład Techniki Medycznej

W latach 80-tych w Świdnicy znajdował się Zakład Techniki Medycznej, który specjalizował się w wykonywaniu zabudów karetek reanimacyjnych na bazie Nysy. Rocznie powstawało tam około 100 sztuk nowych karetek, które potem trafiały do kolumn transportu sanitarnego na terenie kraju.

Zdjęcie z października 1987 roku.

2006 r.

Powrót na Hożą.
Kwiecień 2006 r.

Nysa 522S

Dziś Nysa 522S z 1993 roku. Kolumna i miejsce zrobienia zdjęcia nieznane.

Prototypowe sanitarne Warszawy - 1948 r.

Prototypowe sanitarne Warszawy z 1948 roku w artykule z Życia Warszawy (Nr 252 z 12 listopada 1948 roku).

Dzięki Marcin za skan :)

1924 r.

Unikatowa naklejka z 1924 roku ze zbiórki funduszy na zakup nowej karetki dla pogotowia.

Warszawa 1993 r.

Hoża - czerwiec 1974 r.

Kolejne fantastyczne zdjęcie nadesłane przez Pana Waldemara Damięckiego. Tym razem z czerwca 1974 roku wykonane w centrali na Hozej. Na zdjęciu Pan Edmund i Pani Wanda oraz Nysa 521S.

Latvia

Skan zdjęcia z gazety "Magazyn Kryminalny 997" z 1993 roku z artykułu opisującego wydarzenia w Warszawie. Według informacji od jednego z byłych pracowników jest to "samochód zespołu 11-go wypadkowego ze stacji Grochów. Własność kolumny Otwock - baza ul Wydawnicza róg 1 Poprzeczna. Co do miejsca jeżeli chodzi o zdjęcie to chyba Komorka róg Pustelnickiej. Przy barze - czasami buźki sobie tam fatygowali.

p. s. jeśli chodzi o karetkę, fajnie się nią jeździło. Dużo miejsca w porównaniu z Nysą 522 i cieplejsza. Wykończona w drewnie lakierowany. Parę dyżurów w niej spędziłem."

Ostrów Mazowiecka

Dwa ciekawe zdjęcia znalezione na stronie blog-strefa z sanitarnym Fiatem 125p w roli głównej. Zdjęcia wykonane w 1986 roku w Ostrowi Mazowieckiej (autor: Sławomir Olzacki)
Źródło: blog-strefa.blogspot.com/2018/09/cwiczenia-obrony-cywilnej-prl.html

Warszawa 202F

W czerwcu 1964 roku na dziedzińcu Ministerstwa Zdrowia w Warszawie zaprezentowano kilka nowych wówczas konstrukcji karetek, które trafiły, bądź miały trafić do kolumn transportu sanitarnego w kraju. Jedną z nich była Warszawa w wersji 202F (Furgon), z której zrobiono sanitarkę. Kilka tego typu karetek użytkowanych było później w Warszawie.
Jak widać, wnętrze różniło się nieco od "standardowej" Warszawy zabudowanej na podwoziu typu kombi.

NFOZ Szczecin

15 karetek (Fiat 125p) przekazanych przez Narodowy Fundusz Ochrony Zdrowia w Szczecinie 20 lutego 1974 roku.

W-106

Zespół W-106 z Białołęki na ul. A. Kamińskiego.
MB Sprinter / AMZ Kutno

27.07.2005 r.

R-3

Zespół R-3. Peugeot Boxer/AMZ Kutno.
pl. Artura Zawiszy.
13.09.2008 r.

XV konkurs bezpieczeństwa ruchu drogowego "Dżentelmen Jezdni" - 1981 r.

Sanitarki Fiat 125p z KTS m. st. Warszawy (podwyższana) oraz RKTS Piaseczno.
Na zdjęciu od lewej: Janusz Jakubowski, kierowca NN, Zdzisław Osinski i kierownik Tomasz Paluch.
Warszawa Bemowo - 1981 r.
(fot. Mieczysław Tkaczyk)

RKTS Grójec

Nysa 521 S zespołu „R” należąca do Rejonowej Kolumny Tranposrtu Sanitarnego w Grójcu. Zdjęcie wykonane w Górze Kalwarii przed cukiernią Szymańskiego.