Co ciekawe, od pewnego czasu budynek wpisany jest na listę zabytków m. st. Warszawy jako dobro kultury współczesnej.
7 października 2008 roku oficjalnie zakończył się remont, podczas którego naprawiono elewację, wykonano nowy wjazd, oraz wymieniono nawierzchnię ciągów komunikacyjnych oraz parkingów. Szkoda że podczas jego trwania nie zamontowano neonów które kiedyś zdobiły dach budynku, a które można zobaczyć na archiwalnych zdjęciach.
Obecnie spora część powierzchni całego kompleksu jest wynajmowana przez prywatne firmy.
Marta Leśniakowska, Architektura w Warszawie 1945–1965. |
Marta Leśniakowska, Architektura w Warszawie 1945–1965. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz