sobota, 29 sierpnia 2015
"Ostry dyżur"
Cztery zdjęcia z fotoreportażu pt. " Ostry dyżur" opublikowanego w tygodniku Stolica w 1987 roku. Autor zdjęć: Piotr Malarski.
piątek, 28 sierpnia 2015
Garaż - ul.Woronicza 19
Budowę garaży i warsztatów przy ul. Woronicza 19 rozpoczęto w 1956 roku. Po dwóch latach, w 1958 roku, budynek został przekazany do użytku dla ówczesnej Kolumny Transportu Sanitarnego m. st. Warszawy. Mogący pomieścić około 400 samochodów garaż był pierwszym tego typu obiektem w Warszawie (pierwszy garaż wielopoziomowy typu rampowego). Budynek wraz z przylegającymi do niego warsztatami został zaprojektowany przez architektów Janusza Czajkowskiego, Wiesława Żochowskiego i Mariusza Dalaka (konstrukcja autorstwa H. Piotrowskiego).
Co ciekawe, od pewnego czasu budynek wpisany jest na listę zabytków m. st. Warszawy jako dobro kultury współczesnej.
7 października 2008 roku oficjalnie zakończył się remont, podczas którego naprawiono elewację, wykonano nowy wjazd, oraz wymieniono nawierzchnię ciągów komunikacyjnych oraz parkingów. Szkoda że podczas jego trwania nie zamontowano neonów które kiedyś zdobiły dach budynku, a które można zobaczyć na archiwalnych zdjęciach.
Obecnie spora część powierzchni całego kompleksu jest wynajmowana przez prywatne firmy.
Co ciekawe, od pewnego czasu budynek wpisany jest na listę zabytków m. st. Warszawy jako dobro kultury współczesnej.
7 października 2008 roku oficjalnie zakończył się remont, podczas którego naprawiono elewację, wykonano nowy wjazd, oraz wymieniono nawierzchnię ciągów komunikacyjnych oraz parkingów. Szkoda że podczas jego trwania nie zamontowano neonów które kiedyś zdobiły dach budynku, a które można zobaczyć na archiwalnych zdjęciach.
Obecnie spora część powierzchni całego kompleksu jest wynajmowana przez prywatne firmy.
 |
| Marta Leśniakowska, Architektura w Warszawie 1945–1965. |
 |
| Marta Leśniakowska, Architektura w Warszawie 1945–1965. |
Oddział II - Wola (ul. Kasprzaka 17)
Oddział II - Wola przy ul. Kasprzaka 17. Zdjęcia wykonane w dniu oficjalnego otwarcia stacji po remoncie 26 stycznia 2009 roku.
Stacja znajduje się na pierwszym piętrze pawilonu 11, na terenie szpitala Wolskiego. Do dyspozycji czterech stacjonujących tam zespołów jest pokój socjalny wraz z aneksem kuchennym, szatnie, gabinet lekarski, cztery pokoje do wypoczynku zespołów (po jednym dla każdego zespołu) oraz pomieszczenia dla dyspozytora i kierownika oddziału. Oddział II przeniesiono do obecnego miejsca z pawilonu 8 w którym to oddział stacjonował od 2006 roku.
Miejsce stacjonowania zespołów R21, R22, W26 i W27.
Stacja znajduje się na pierwszym piętrze pawilonu 11, na terenie szpitala Wolskiego. Do dyspozycji czterech stacjonujących tam zespołów jest pokój socjalny wraz z aneksem kuchennym, szatnie, gabinet lekarski, cztery pokoje do wypoczynku zespołów (po jednym dla każdego zespołu) oraz pomieszczenia dla dyspozytora i kierownika oddziału. Oddział II przeniesiono do obecnego miejsca z pawilonu 8 w którym to oddział stacjonował od 2006 roku.
Miejsce stacjonowania zespołów R21, R22, W26 i W27.
czwartek, 27 sierpnia 2015
Alkohol i krew
Wypadek drogowy w Warszawie w 1947 roku. Na filmie widać fragment tymczasowej siedziby pogotowia przy Hożej 41 (1945-1948) oraz jedną z pierwszych powojennych karetek z demobilu czyli Dodge WC54.
Szpital Wolski - 1987 r
Rok 1987 - Szpital Wolski. Przed wejściem jedna z warszawskich karetek reanimacyjnych zabudowanych na samochodzie Nysa 522S.
Pierwsza powojenna karetka
Zniszczenia wojenne lat 1939-1945 nie oszczędziły pogotowia. Budynek przy ulicy Leszno został zniszczony całkowicie, a ówczesna filia pogotowia przy Hożej została spalona po powstaniu. Również tabor samochodowy który posiadało pogotowie został zniszczony lub zarekwirowany przez Niemców (zarekwirowano 14 samochodów).
Pod koniec roku 1944, po oswobodzeniu Pragi, dr Aleksander Mul, dostał od Zarządu Miejskiego m. st. Warszawy - Wydział Opieki i Zdrowia zgodę na zmontowanie i uruchomienie (na własny koszt!) samochodu do przewozu chorych. Dr Mul poprosił o pomoc przy budowie pierwszej powojennej karetki pogotowia Pana Wacława Deruga, swojego znajomego, właściciela przedwojennego warsztatu samochodowego przy ul. Książęcej. Na ten cel dr Mul przeznaczył swój prywatny samochód Mercedes 170, a właściwie to co z niego ocalało. Samochód przez cały okres okupacji ukryty był w szopie w której na co dzień urzędowały kury. Tak samochód wspomina Pan Deruga: "W na wpół zgniłej szopie stał brudny, zakurzony wrak samochodu. Nie było w nim drzwi, szyb, ani żadnych zespołów. Przez wiele lat gnieździły się w nim kury... Nie wyobrażałem sobie w jaki sposób można uruchomić rozmontowany doszczętnie samochód nie mając narzędzi i materiałów potrzebnych do naprawy. Nie mogąc odmówić doktorowi współpracy bez większej nadziei zabrałem się za poszukiwanie różnych części. W piwnicy jakiegoś domu stał zakurzony silnik. Na strychu innego domu leżała chłodnica i inne części. Jeszcze gdzie indziej znaleźliśmy koła i opony. Brak było jednak jednej dętki. Nie mieliśmy skrzyni biegów..."
Samochód przetransportowano do opuszczonej hali zakładów "Perun" gdzie zaczęła się jego odbudowa i przebudowa na karetkę.
"W halach fabryki zbierałem ścinki blach, kątowników i kawałki rur - wszystko było mi bardzo potrzebne, każdy kawałek blachy czy śrubka przedstawiały dużą wartość...
Odciąłem karoserie z tyłu, dorobiłem przedłużenie. Doktor dostarczył drewniane drzwi, wystarał się o lakier którym namalowaliśmy czerwone krzyże. Płótno na nosze przyniósł również doktor, a same nosze zrobiłem z rur. Mimo zaabsorbowania swymi obowiązkami doktor zawsze znalazł trochę czasu aby mi pomóc - np. przy dźwiganiu podzespołów."
Tak oto w styczniu 1945 roku pierwsza powojenna karetka Pogotowia Ratunkowego była gotowa do niesienia pomocy.
Druga karetka (prawdopodobnie samochód Fiat lub DKW) została uruchomiona w marcu 1945 roku i od 1 kwietnia 1945 roku zaczęła obsługiwać lewobrzeżną cześć warszawy z nowej, tymczasowej stacji pogotowia przy ul Hożej 41.
Pod koniec roku 1944, po oswobodzeniu Pragi, dr Aleksander Mul, dostał od Zarządu Miejskiego m. st. Warszawy - Wydział Opieki i Zdrowia zgodę na zmontowanie i uruchomienie (na własny koszt!) samochodu do przewozu chorych. Dr Mul poprosił o pomoc przy budowie pierwszej powojennej karetki pogotowia Pana Wacława Deruga, swojego znajomego, właściciela przedwojennego warsztatu samochodowego przy ul. Książęcej. Na ten cel dr Mul przeznaczył swój prywatny samochód Mercedes 170, a właściwie to co z niego ocalało. Samochód przez cały okres okupacji ukryty był w szopie w której na co dzień urzędowały kury. Tak samochód wspomina Pan Deruga: "W na wpół zgniłej szopie stał brudny, zakurzony wrak samochodu. Nie było w nim drzwi, szyb, ani żadnych zespołów. Przez wiele lat gnieździły się w nim kury... Nie wyobrażałem sobie w jaki sposób można uruchomić rozmontowany doszczętnie samochód nie mając narzędzi i materiałów potrzebnych do naprawy. Nie mogąc odmówić doktorowi współpracy bez większej nadziei zabrałem się za poszukiwanie różnych części. W piwnicy jakiegoś domu stał zakurzony silnik. Na strychu innego domu leżała chłodnica i inne części. Jeszcze gdzie indziej znaleźliśmy koła i opony. Brak było jednak jednej dętki. Nie mieliśmy skrzyni biegów..."
Samochód przetransportowano do opuszczonej hali zakładów "Perun" gdzie zaczęła się jego odbudowa i przebudowa na karetkę.
"W halach fabryki zbierałem ścinki blach, kątowników i kawałki rur - wszystko było mi bardzo potrzebne, każdy kawałek blachy czy śrubka przedstawiały dużą wartość...
Odciąłem karoserie z tyłu, dorobiłem przedłużenie. Doktor dostarczył drewniane drzwi, wystarał się o lakier którym namalowaliśmy czerwone krzyże. Płótno na nosze przyniósł również doktor, a same nosze zrobiłem z rur. Mimo zaabsorbowania swymi obowiązkami doktor zawsze znalazł trochę czasu aby mi pomóc - np. przy dźwiganiu podzespołów."
Tak oto w styczniu 1945 roku pierwsza powojenna karetka Pogotowia Ratunkowego była gotowa do niesienia pomocy.
Druga karetka (prawdopodobnie samochód Fiat lub DKW) została uruchomiona w marcu 1945 roku i od 1 kwietnia 1945 roku zaczęła obsługiwać lewobrzeżną cześć warszawy z nowej, tymczasowej stacji pogotowia przy ul Hożej 41.
 |
| "Mercedes 170 - własność dr Mula - przerobiony na karetkę, pierwszą w służbie warszawskiego pogotowia. Jazdę próbną odbył dr Mul wraz z małżonką na trasie Warszawa - Wiązowna - Otwock - Warszawa" |
środa, 26 sierpnia 2015
Ambulans operacyjny do katastrof masowych
Na początku lat 70-tych pojawił się w warszawskim Pogotowiu Ratunkowym niecodzienny "Ambulans" zbudowany na podwoziu ciężarówki Star. Ambulans, a właściwie zespół dwóch ambulansów, tworzyły mobilną salę operacyjną na wypadek katastrof masowych. Zabudowy obydwu pojazdów były wykonane najprawdopodobniej w Jelczańskich Zakładach Samochodowych. Jedna z ciężarówek pełniła rolę sali przedoperacyjnej, a druga sali operacyjnej. Mogły działać każda z osobna lub jako zestaw.
W trakcie pacy w zespole samochody były ustawiane tyłem do siebie i połączone specjalnym korytarzem (coś na kształt przejścia pomiędzy wagonami w pociągu). Chorych wnoszono do środka po specjalnych pomostach po bokach samochodów (nieużywane pomosty były przechowywane pod zabudową). Przygotowanie zespołu do pracy zajmowało około 10 minut. Dodatkowo jeden z samochodów ciągnął za sobą przyczepę z agregatem prądotwórczym do zasilania zestawu w trakcie pracy.
Na wyposażenie samochodów wchodziły między innymi urządzenia i instrumenty chirurgiczne, stół operacyjny, autoklaw i aparaty tlenowe. Pojazdy posiadały też zbiorniki na wodę (podgrzewaną elektrycznie) oraz nagrzewnice wnętrza.
Nie wiem niestety czy samochody te były kiedykolwiek użyte, ani też co się z nimi stało po wycofaniu ich z pogotowia. Dziś stanowią już tylko ciekawostkę historyczną...
W trakcie pacy w zespole samochody były ustawiane tyłem do siebie i połączone specjalnym korytarzem (coś na kształt przejścia pomiędzy wagonami w pociągu). Chorych wnoszono do środka po specjalnych pomostach po bokach samochodów (nieużywane pomosty były przechowywane pod zabudową). Przygotowanie zespołu do pracy zajmowało około 10 minut. Dodatkowo jeden z samochodów ciągnął za sobą przyczepę z agregatem prądotwórczym do zasilania zestawu w trakcie pracy.
Na wyposażenie samochodów wchodziły między innymi urządzenia i instrumenty chirurgiczne, stół operacyjny, autoklaw i aparaty tlenowe. Pojazdy posiadały też zbiorniki na wodę (podgrzewaną elektrycznie) oraz nagrzewnice wnętrza.
Nie wiem niestety czy samochody te były kiedykolwiek użyte, ani też co się z nimi stało po wycofaniu ich z pogotowia. Dziś stanowią już tylko ciekawostkę historyczną...
Dyspozytor
Tak wyglądało stanowisko pracy dyspozytora warszawskiego Pogotowia Ratunkowego na początku lat 60-tych... i w 2009 roku.
wtorek, 25 sierpnia 2015
poniedziałek, 24 sierpnia 2015
FSO
Taka mała ciekawostka z FSO. Przyzakładowy parking pełen fabrycznie nowych sanitarek. Być może część z nich trafiła do SKTS-u...
Trasa Łazienkowska - Wypadek
Wypadek na Trasie Łazienkowskiej w latach 70-tych. W akcji 3 sanitarne Nysy 521S.
Inne zdjęcie z Trasy Łazienkowskiej lat 70-tych.
Inne zdjęcie z Trasy Łazienkowskiej lat 70-tych.
niedziela, 23 sierpnia 2015
"Poślizg" - (reż. Jan Łomnicki)
Dwa kadry z filmu "Poślizg" (reż. Jan Łomnicki).
Część scen w filmie nakręcono w budynku pogotowia przy ul. Hożej 56.
Część scen w filmie nakręcono w budynku pogotowia przy ul. Hożej 56.
 |
| źródło: Filmoteka Narodowa |
 |
| źródło: Filmoteka Narodowa |
Nysa 521S
Druga połowa lat 70-tych. Kolejna Nysa 521S widoczna na podwórku przy Hożej 56. Po lewej widać również Warszawę 203 kombi oraz fragment Fiata 125p.
Ford Transit (?)
Warszawa, maj 1993 roku. Podwórko centrali warszawskiego Pogotowia Ratunkowego przy ul. Hożej 56. Od lewej dwa Fiaty 125p oraz ciekawostka - Ford Transit (?) w malowaniu brytyjskiej służby zdrowia i z angielskimi napisami na zabudowie. Samochód ma polską tablicę rejestracyjną (WAE XXXX), tak jak pozostałe samochody z SKTS-u. Z tego co wiem miał tez na dachu zamontowaną Teslę jak na warszawskich Nysach. Nie mam niestety bliższych informacji na temat tego co ten pojazd robił w Warszawie, skąd się wziął i czy rzeczywiście był własnością SKTS-u.
1976 - Nysa 521S
Rok 1976 - Nysa 521S przed Wojewódzkim Zespołem Traumatologii, Ortopedii i Rehabilitacji w Otwocku.
Subskrybuj:
Posty (Atom)